روند رشد و افول مبتلایان بیماری کرونا در کشور

شیوع بیماری کرونا در کشور از اوایل اسفند ۹۸ رسانه ای شد و تا امروز (۱۵ خرداد ۹۹) حدود ۱۶۴ هزار نفر را مبتلا کرده که از این تعداد حدود ۸ هزار نفر جان باخته اند.

روند شیوع بیماری در جهان صعودی بوده اما در کشور ایران آمارهای رسمی اعلام شده از سوی وزارت بهداشت نشان میدهد حوالی ۱۰ فروردین یک پیک را طی کرده و پس از آن شروع به کاهش نموده در تاریخ ۱۳ اردیبهشت به کمترین میزان خود رسیده است. اما مجددا پس از این تاریخ رو به رشد نهاده و اکنون سیر صعودی دارد به گونه ای که امروز به تعداد ۳۵۰۰ نفر رسیده و همچنان رو به رشد است.

طبق بررسی متخصصان حوزه پزشکی رفتار این بیماری به شکل زیر است و در صورتی که فردی مبتلا به بیماری باشد تا روز ۵ ام علایمی از بیماری در خود مشاهده نمیکند. اما دوره نقاهت از زمان مبتلا شدن تا زمان بهبودی حدود ۲۵ روز می باشد.

سوالی که وجود دارد این است که چه فرضیات دینامیکی ای در خصوص انتشار این بیماری وجود دارد؟

۱) اولین فرضیه که اثر مثبت بر روی تعداد مبتلایان دارد این است که هر چه تعداد انباشته شده مبتلایان بیشتر باشد، تعداد مبتلایان جدید نیز افزایش پیدا خواهد کرد. 

۲) فرضیه دیگر در خصوص خودمراقبتی افراد و حفظ فاصله اجتماعی است به این صورت که هرچه تعداد مبتلایان بیشتر باشد خودمراقبتی افراد افزایش پیدا کرده و تعداد مبتلایان جدید کاهش پیدا خواهد کرد.

۳) فرضیه سوم در خصوص تصمیمات سختگیرانه دولت برای حفظ فاصله اجتماعی است. اگر تعداد مبتلایان از یک حدی بیشتر باشد تصمیمات دولت برای ایجاد قرانتینه و حفظ فاصله اجتماعی بیشتر میشود. عکس این موضوع نیز صادق است بدین معنا اگر تعداد افراد مبتلا به این ویروس از یک حدی کمتر شود قوانین سختگیرانه دولت کنار میروند. رشد مجدد بیماری موید تصمیمات دولت است. به گونه ای که اگر رسانه را دنبال کنیم دولت از اوایل اردیبهشت ماه اعلام کرد که این بیماری مهار شده است. با اعلام این خبر فرضیه دوم نیز تحت تاثیر قرار گرفت و عکس آن فعال شد به گونه ای که با اعلام دولت مبنی بر مهار کرونا بسیاری از افراد حفظ فاصله اجتماعی را نادیده گرفته اند.

۴)فرضیه چهارم نیز جزو مهمترین بازخوردهایی است که بر روی انتشار بیماری تاثیر مثبت میگذارد و آن اثر اقتصادی تصمیمات سختگیرانه دولت بر روی مشاغل است. اگر مطابق با فرضیه سوم دولت بخواهد قوانین سختگیرانه اعمال کند، رشد اقتصادی کشور متاثر شده و درآمد بسیاری از مشاغل تحت تاثیر قرار میگیرد. لذا دولت به صورت بلند مدت و طولانی نمیتواند قوانین سختگیرانه بر روی تعطیلی مشاغل و کسب و کارها اعمال کند. این فرضیه خود مسبب عدم حفظ فاصله اجتماعی است و منجر به رشد تعداد مبتلایان میگردد.